Czynniki decydujące o wyborze kabla linkowego i typu drut

Prawdopodobnie słyszałeś o okablowaniu miedzianym typu skrętka, określanym jako linka lub drut, a jeśli masz wątpliwości, którego z nich powinieneś użyć, kiedy i gdzie, to jesteś we właściwym miejscu. Istnieje wiele czynników, które należy wziąć pod uwagę przy wyborze, w tym normy, środowisko, zastosowanie i cena. Spójrzmy na różnice i zagłębmy się w tych rozważaniach, aby dowiedzieć, który typ kabla jest odpowiedni w konkretnej sytuacji.

Podstawy

Jeśli chodzi o skrętkę miedzianą, terminy „linka” i „drut” odnoszą się do rzeczywistej konstrukcji przewodów miedzianych w kablu, a same nazwy sprawiają, że ich rozróżnienie jest oczywiste. W kablu linkowym każdy z ośmiu miedzianych przewodów składa się z wielu „splotów” drutów o niewielkim przekroju, które są koncentrycznie zwinięte razem w spiralę, podobnie jak w przypadku liny. Kabel linkowy jest zwykle określany dwiema liczbami, z których pierwsza oznacza liczbę splotów, a druga – przekrój. Na przykład, 7X32 (czasami pisane jako 7/32) oznacza, że na przewód składa się 7 żył drutu 32 AWG. W kablu typu drut każdy z ośmiu przewodów składa się z jednego drutu o większym przekroju i jest określony przez jeden numer przekroju wskazujący na rozmiar przewodu, np. 24 AWG.

Ponieważ zarówno kable linkowe, jak i typu drut w ramach tej samej kategorii (tj. kategorii 5e, kategorii 6 lub kategorii 6A) są określone przez jeden rozmiar przekroju, może się to wydawać nieco mylące. Należy pamiętać, że niezależnie od tego, czy przewód składa się z wielu żył, czy z jednego przewodu, ostateczny całkowity rozmiar przewodu jest taki sam. Innymi słowy, kabel 24 AWG to nadal kabel 24 AWG.

Najbardziej znaczącą różnicą pomiędzy kablem linkowym, a typu drut jest wydajność. Ponieważ przewodniki o wyższym AWG (cieńsze) charakteryzują się większą stratą wtrąceniową niż przewodniki o niższym AWG (grubsze), kable linkowe wykazują od 20 do 50% większą tłumienność niż przewodniki miedziane typu drut (20% dla 24 AWG i 50% dla 26 AWG). A ponieważ przekrój poprzeczny kabla linkowego nie jest w całości miedziany (jest tam trochę powietrza), ma on również wyższą rezystancję stałoprądową niż kable typu drut. Ogólnie rzecz biorąc, kable typu drut są lepszymi przewodnikami elektrycznymi i zapewniają lepszą, stabilną charakterystykę elektryczną w szerszym zakresie częstotliwości. Są one również uważane za bardziej wytrzymałe i mniej podatne na wibracje lub korozję, ponieważ mają mniejszą powierzchnię niż kable linkowe.

Kolejną różnicą jest elastyczność. Kable linkowe są o wiele bardziej elastyczne i mogą wytrzymać więcej zginania w porównaniu ze sztywnymi przewodami typu drut, które mogą pęknąć, jeśli zostaną zgięte zbyt wiele razy. Jednakże, jeśli chodzi o zakończenie kabla linkowego, poszczególne żyły przewodu mogą z czasem pękać lub się poluzować. Przewody typu drut utrzymają swój kształt i będą prawidłowo osadzone w IDC w gniazdach, panelach krosowych i blokach połączeniowych.

Gdy rozumiesz już różnice pomiędzy kablem linkowym i typu drut, zajmijmy się tym, co należy wziąć pod uwagę przy dokonywaniu wyboru.

Normy branżowe i środowisko

Jeśli chodzi o 90-metrowe stałe łącza poziome, to naprawdę nie ma wyboru, ponieważ zarówno normy TIA, jak i ISO/IEC wymagają kabla typu drut. Kable linkowe (24 i 26 AWG) ograniczają się do kabli krosowych i 10-metrowych odcinków w kanale 100-metrowym. Ponieważ kable linkowe są bardziej elastyczne i mogą wytrzymać zginanie, stanowią doskonałe kable krosowe do połączeń między urządzeniami i połączeń krosowych, gdzie kable są często zginane i manipulowane, a przy zaledwie 10-metrowym kanale zwiększona strata wtrąceniowa i rezystancja nie mają wpływu na ogólną wydajność kanału. Jednak mniejsze linkowe kable krosowe o przekroju 28 AWG, które ze względu na mniejszy przekrój mają jeszcze większe straty wtrąceniowe i większą rezystancję, mają pewne ograniczenia.

Istnieją szczególne sytuacje w otwartych przestrzeniach biurowych, w których normy dopuszczają, aby linkowe kable krosowe były dłuższe niż 10 metrów w 100-metrowym kanale, ponieważ uznają, że w biurach regularnie mają miejsce zmiany konfiguracji i mogą one wymagać bardziej elastycznego systemu okablowania. Jednakże, jeśli w kanale używa się więcej niż 10 metrów kabla linkowego, normy branżowe wymagają zmniejszenia całkowitej długości kanału, aby uwzględnić większą stratę wtrąceniową i rezystancję stałoprądową.

Jeśli chodzi o obniżenie wartości znamionowych kabla linkowego zgodnie z normami branżowymi, czynnikiem jest przekrój poprzeczny – kable o wyższym AWG (cieńsze) mają wyższy współczynnik obniżenia wartości znamionowych. Dla kabla linkowego 26 AWG obniżenie wartości znamionowych wynosi 0,5, dla 24 AWG tylko 0,2, a kabel linkowy 22 AWG nie wymaga obniżenia wartości znamionowych w ogóle. Obliczenia w celu określenia całkowitej długości wszystkich kanałów są następujące, gdzie H=długość pozioma kabla, D=współczynnik obniżenia wartości znamionowych, C=całkowita długość kabla linkowego i T=całkowita długość kanału.

Na przykład w przypadku użycia 60 metrów poziomego kabla typu drut kategorii 6A i 40 metrów linkowego kabla krosowego 24 AWG kategorii 6A o współczynniku obniżenia wartości znamionowych 0,2, całkowita długość kanału musi zostać zredukowana do 97,5 metra. (Jeśli wolisz prawdziwe obliczenia matematyczne, całkowita długość kabla = [105-60]/[1 + 0,2], czyli 37,5, a całkowita długość kanału = 60+37,5, czyli 97,5 metra) W przypadku użycia kabla linkowego 26AWG o współczynniku obniżenia wartości znamionowych 0,5, długość kanału należy zmniejszyć do 90 metrów.

Uwagi dotyczące zastosowania

Podczas gdy kabel linkowy stanowi normę w przypadku kabli krosowych w pomieszczeniach telekomunikacyjnych (TR) i na stanowiskach pracy (być może dłuższy niż 10 metrów w otwartych przestrzeniach biurowych), istnieje podstawowe zastosowanie, które należy rozważyć we współczesnych sieciach LAN, a które uzasadnia użycie kabli krosowych typu drut, mianowicie technologia Power over Ethernet. Gdy technologia PoE jest zapewniana przez skrętkę miedzianą, część mocy rozprasza się w postaci ciepła. Gdy moc rozprasza się w postaci ciepła, temperatura wewnątrz kabla może wzrosnąć. Ze względu na wyższą stratę wtrąceniową i rezystancję stałoprądową, linkowe kable krosowe są bardziej podatne na pogorszenie parametrów transmisyjnych w podwyższonych temperaturach.

Choć zazwyczaj nie stanowi to problemu w kontrolowanym środowisku, takim jak pomieszczenie telekomunikacyjne (TR), to gdy zaczniesz podłączać urządzenia w suficie (np. punkty dostępu bezprzewodowego, kamery bezpieczeństwa i oświetlenie LED), linkowe kable krosowe mogą stanowić problem. Dobrą zasadą jest, że jeśli środowisko nie jest kontrolowane pod względem temperatury i nie zachodzi potrzeba zbyt dużej manipulacji (np. zginania), kable krosowe powinny być wykonane z kabla typu drut. A jeśli używasz linkowych kabli krosowych w niekontrolowanym środowisku, lepiej, aby były krótkie (około 5 metrów lub mniej). Jeśli zaś chodzi o środowiska o wyższej temperaturze, normy branżowe wymagają zmniejszenia długości kanału również w tym przypadku, a więcej kabli w wiązce generujących więcej ciepła może wymagać jeszcze większego zmniejszenia długości.

Jaka jest różnica w cenie?

Podczas gdy większa liczba żył w przewodzie oznacza większą elastyczność, liczba żył ma wpływ na cenę – im więcej żył składa się na przewód, tym wyższy jest jego koszt. Aby utrzymać koszty na niskim poziomie, skrętki kategorii 6 i kategorii 6A zostały zaprojektowane z wystarczającą liczbą żył, aby zachować odpowiednią elastyczność, ale nie na tyle dużą, aby powodowało to drastyczną różnicę w cenie. Innymi słowy, współczynnik delta tak naprawdę nie wystarczy, aby pogorszyć wydajność (lub zgodność z normami) poprzez wybór kabla linkowego zamiast kabla typu drut w środowiskach i zastosowaniach, do których nie są one przystosowane. Zastosowanie kabli linkowych należy ograniczyć do miejsc kontrolowanych środowiskowo, które wymagają większej elastyczności.

Dowiedz się więcej:

Ostatni wpis: Ethernet przemysłowy vs. komercyjny

Sprawdź szkolenia z obsługi DSX Fluke Networks

Wypożycz tester Fluke Networks

Treść oparta na materiałach ze strony producenta www.flukenetworks.com